|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع توحید و عشق الهی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که هر دلی که به توحید دست یابد و از درویشان باشد، به عشق الهی بیگانه نخواهد بود و این عشق از خویشان واقعی اوست. در پایان، شاعر از مخاطب می‌خواهد تا مدام در اندیشه‌ی امور محدود باشد و به پیشانی خود بنگرد که نشان‌دهنده‌ی حقیقتی عمیق‌تر است.
هوش مصنوعی: هر دلی که به یکتایی و توحید گرایش دارد، از درویشان و زاهدان است و در عشق بیگانه نیست، زیرا این عشق بخشی از وجود اوست و به نوعی به خانواده و ریشه‌های او مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: تا کی به خیال و آرزوهای محدود خود نگاه کنی؟ به آنچه در پیشانی‌ات نوشته شده است، توجه کن که سرنوشتت در آن نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.