|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر لحظه‌ای است که شاعر به معنای عمیق زندگی و وجود پی می‌برد. او اشاره می‌کند که از روزی که به زندگی مرده‌اند، آگاهی و جستجوی خود را از هزاران عالم به دوش کشیده و در جستجوی حقیقت به راهی رفته‌اند که در آن هزاران هوشیار در آتش عشق و مستی سوخته‌اند. شاعر در نهایت بر این نکته تأکید می‌کند که در حالت بی‌خیالی و مستی، تمام این مسیر و جستجو را به دست فراموشی سپرده‌اند.
هوش مصنوعی: از زمانی که ما از زندگی فارغ شدیم، از هر گوشه و دنیا خواسته‌ام را به دست آوردیم.
هوش مصنوعی: در مسیری که هزاران آدم آگاه و هوشیار در حال مصرف و فراموشی خود هستند، ما نیز غرق در حال و هوای خود می‌شویم و به این حالت بیخودی و مستی تسلیم می‌شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.