|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به مفهوم عمیق هستی و وجود اشاره می‌کند. او می‌گوید که چیزی که در عالم می بیند، در حقیقت بسیار کم است و در دنیای وسیع، حقایق بیشتری نهفته است. او همچنین به فردی تفهیم می‌کند که خود را تنها و منحصر به فرد می‌داند، در حالی که باید از دیدگاه‌های محدود خود خارج شده و واقعیت‌های بزرگتر را ببینند. به طور کلی، این ابیات به جستجوی حقیقت و آگاهی از محدودیت‌های خود اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان و میان انسان‌ها می‌بینم، در کل هستی و عالم‌هایی که وجود دارد، آن را محدود و کم می‌یابم.
هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که خودت هستی، در حالی که واقعاً این‌طور نیست. از راهی که در آن هستی، بلند شو تا بتوانم تو را به عنوان کسی درک کنم که به راستی محرم و نزدیک است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.