|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات از شعر حاکی از احساس عمیق عشق و دلتنگی هستند. شاعر با بیان اینکه بیروی محبوب هیچ تماشا و زیبایی وجود ندارد و شب بدون زلف او تاریک و بیروح است، احساس تنهایی و فقدان عشق را به تصویر میکشد. همچنین، به این نکته اشاره میشود که حتی اگر همه سروهای جهان آزاد باشند، بدون وجود محبوب، هیچ چیزی نمیتواند به بلندی و زیبایی او برسد.
هوش مصنوعی: بدون روی تو، ماه هیچگاه به تماشای من نیامد و بدون زلف تو، شب هیچگاه پردهٔ اندیشههای عاشقانه را نداشت.
هوش مصنوعی: اگر همه درختان سرو جهان هم به آزادی رشد کنند، اما قد و قامت تو را نداشته باشند، هرگز نمیتوانند به بلندی و زیبایی تو برسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.