|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساس عمیق و وابستگی شاعر به معشوقه‌اش می‌پردازد. شاعر می‌گوید که هرگز از زلف معشوقه خود دست نخواهد کشید و تا زمانی که بتواند دلش را به دست آورد، به این ارتباط ادامه خواهد داد. او همچنین به معشوقه‌اش می‌گوید که از او دل برنخواهد داشت، چرا که نمی‌داند دل خود را چه زمانی خواهد داشت. در کل، این ابیات نشان‌دهنده عشق و دلبستگی عمیق شاعر است.
هوش مصنوعی: من هرگز زلف تو را از دست نخواهم گذاشت، زیرا می‌خواهم به وسیله آن دلم را از فکر و غم رها کنم.
هوش مصنوعی: می‌گویم چرا دل مرا می‌خوری، تو در جواب می‌گویی که من اصلاً دل تو را ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
موجود، کسی به جز تو نشمارم من!
زارم توام، از غیر تو بیزارم من!
بی چیز، کسی است کاو ندارد چو تویی
دارم همه چیز، چون ترا دارم من!!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.