|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شعر، شاعر از دل می‌خواهد که به امید هم نفس خود همچنان تلاش کند و مایوس نشود، چرا که در واقع آن دل هیچ چیز نیست. او به نور خورشید اشاره می‌کند که از آسمان میتابد، و در مقابل، دل را سایه‌ای بر زمین می‌داند که در مقایسه با خورشید، از مقام و ارزش کمتری برخوردار است. شاعر به نوعی ناپایداری و بی‌تناسبی میان هوس‌ها و واقعیت‌ها اشاره کرده است.
هوش مصنوعی: ای دل، به خاطر امید به هم‌نفسی، چند بار به چهره‌ی تو نگاه می‌کنی، در حالی که هیچ‌یک از این آرزوها به واقعیت نمی‌پیوندد.
هوش مصنوعی: او مانند خورشیدی است که از آسمان میتابد، در حالی که تو سایه‌ای بر زمین هستی. سپس در موقعیت‌های مختلف تغییر می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.