|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از بی‌تفاوتی و نداشتن حیات و تعلقات سخن می‌گوید. او احساس خالی بودن را بیان می‌کند و می‌گوید نه دل و نه جان و نه تن دارد که به زندگی‌اش معنا ببخشد. همچنین به این اشاره می‌کند که از عظمت خورشید که همه چیز را می‌پرستند، حتی یک ذره هم به او نمیرسد. به طور کلی، این اشعار نشان‌دهنده‌ی ناامیدی و فقدان در زندگی شاعر است.
هوش مصنوعی: نه دلی دارم، نه جانی، نه بدنی که بتوانم کاری انجام دهم. نه لباس دارم، نه غذایی، نه مکانی که بخواهم در آن بمانم. این وضعیت چه چیزی را می‌تواند تغییر دهد؟
هوش مصنوعی: از خورشید، که همه موجودات به آن عشق می‌ورزند و به او اعتقاد دارند، یک ذره هم به من نمیرسد. با این حال، چه کاری می‌توانم انجام دهم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.