|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از دل‌تنگی و غم خود صحبت می‌کند و احساس می‌کند که بهبودی یا درمانی برای دردهایش نمی‌یابد. او در عشق به دنبال جلال و خوشحالی است اما در این راه با ناامیدی مواجه است. همچنین به یاد قافله‌هایی می‌افتد که در این مسیر رفته‌اند، اما او صدای خوشی یا امیدی نمی‌شنود و تنها احساس تنهایی و فراق دارد.
هوش مصنوعی: آه که دلم هیچ احساس آرامش و شفایی نمی‌کند، در مسیر عشق هم هیچ نشانه‌ای از خوش‌آمدگویی نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: در این دنیا، افرادی هستند که به دلیل مشغله‌های زندگی و گرفتاری‌های روزمره، هیچ‌گاه صدای حقیقت یا آگاهی را نمی‌شنوند و به سرچشمه‌های واقعیت دست نمی‌یابند. آنها در زندگی خود همچنان در حبس مسائل سطحی هستند و از درک عمیق‌تر خود غافل‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.