|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از درد و رنجی که بر جان او و جامعه‌اش اثر گذاشته سخن می‌گوید. او به جفای زمانه اشاره کرده و از تحمل مشکلات و شکست‌های مداوم نالان است. همچنین به تصاویر ناپسند زمین و خون جگر اشاره می‌کند که نشان‌دهنده عمق درد و زخم‌های روحی و اجتماعی است؛ به طوری که زمین به مثابه جگر زخم‌خورده‌ای به نظر می‌رسد. در نهایت، او از این بی‌رحمی و سختی‌های زندگی نالان است و حس می‌کند که این وضعیت پایدار خواهد ماند.
هوش مصنوعی: وای بر من که ظلم و ستم روزگار همواره به جای خود باقی است و این جان که از نفس افتاده و دل خسته است، همچنان به حال خود می‌ماند.
هوش مصنوعی: به خاطر شدت و حجم خون‌هایی که به زمین ریخته شده، به زمین نگاه کن که چقدر شبیه جگر زخم‌خورده‌ای باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر لب، خط فستقیش، پیوسته بماند
و آن پسته دهان با جگری خسته بماند
ازتنگی پسته مغز را گنج نبود
از پوست بجست و بر در بسته بماند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.