|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تقابل بین زندگی و مرگ اشاره دارد. او تاکید می‌کند که حتی اگر کسی در زندگی رنج کشیده باشد، سرانجام به مرگ می‌رسد، چه شاگرد باشد و چه استاد. این نشان‌دهنده‌ی از بین رفتن تبعیض‌ها و مسائلی است که در طول زندگی وجود دارند. شاعر به این نکته می‌پردازد که همه انسان‌ها در نهایت به یک سرنوشت مشترک دچار می‌شوند.
هوش مصنوعی: آیا دیده‌ای که چگونه شاگردی که دچار سختی‌ها بود، با حالتی شاد از دنیا رفت و استادش در خاک خفته است؟
هوش مصنوعی: وقتی که شخصی متولد می‌شود، به نوعی به دنیای زندگی و مرگ گام می‌گذارد. این جمله بیانگر آن است که هر کسی که به دنیا می‌آید، سرنوشتش مرگ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.