|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از وضعیت خود به عنوان مگس صحبت میکند که به دنبال سایهای از طوبی (درختی در بهشت) میگردد. او از عزم و اراده خود برای عقبنشینی از زندگی سوال میکند و بیان میکند که هیچ چیزی ندارد که به خاطر آن تلاش کند؛ نه عشق، نه ایمان، و نه دنیایی برای زندگی. در واقع، او در جستجوی معنا و هدفی است در زندگی اش.
هوش مصنوعی: به عنوان یک مگس، نمیتوانم به سایه درخت طوبی نزدیک شوم، بنابراین باید با نفس خویش، به سوی عاقبت و پایان کارم توجه کنم.
هوش مصنوعی: گویا در این مسیر از من میپرسند که چه کار میخواهی بکنید، اما من نه دل و نه اعتقادی دارم و نه دنیایی، بنابراین نمیدانم چطور ادامه دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.