هیچ گوهر را نبود آن سروری
کان سلیمان داشت در انگشتری
زان نگینش بود چندان نام و بانگ
و آن نگین خود بود سنگی نیم دانگ
چون سلیمان کرد آن گوهر نگین
زیر حکمش شد همه روی زمین
چون سلیمان ملک خود چندان بدید
جملهٔ آفاق در فرمان بدید
گرچه شادروان چل فرسنگ داشت
هم بنا بر نیم دانگ سنگ داشت
گفت چون این مملکت وین کار و بار
زین قدر سنگ است دایم پای دار
من نمی‌خواهم که در دنیا و دین
بازماند کس به ملکی هم چنین
پادشاها من به چشم اعتبار
آفت این ملک دیدم آشکار
هست آن در جنب عقبی مختصر
بعد از این کس را مده هرگز دگر
من ندارم با سپاه و ملک کار
می‌کنم زنبیل بافی اختیار
گرچه زان گوهر سلیمان شاه شد
آن گهر بودش که بند راه شد
زان به پانصد سال بعد از انبیا
با بهشت عدن گردد آشنا
آن گهر چون با سلیمان این کند
کی چو تو سرگشته را تمکین کند
چون گهر سنگیست چندین کان مکن
جز برای روی جانان جان مکن
دل ز گوهر برکن ای گوهر طلب
جوهری را باش دایم در طلب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، به داستان سلیمان و انگشتری‌اش اشاره می‌شود که با آن قدرت و سلطنت بر زمین را به دست آورد. سلیمان با وجود داشتن این نگین باارزش، به ارزش‌های معنوی و دینی نیز توجه می‌کند و به این فکر می‌افتد که هیچ کس نباید به ثروت و قدرت مادی دل ببندد. او تصمیم می‌گیرد که زندگی ساده‌تری داشته باشد و به زینبيل بافی مشغول شود. در نهایت، شاعر بر این باور است که جستجوی حقیقت و جوهره‌های معنوی باید بر هر چیز دیگری اولویت داشته باشد و وجود دلبستگی به مادیات را جایز نمی‌داند.
هوش مصنوعی: هیچ گوهری نمی‌تواند مانند انگشتری که سلیمان بر دست داشت، مقام و برتری داشته باشد.
هوش مصنوعی: از آن انگشتر، شهرت و آوازه‌ای به وجود آمده، در حالی که خود آن انگشتر تنها تکه‌ای کوچک از سنگ است.
هوش مصنوعی: وقتی سلیمان آن سنگ قیمتی را به دست آورد، تحت سلطه او، تمام سرزمین زیر نظرش قرار گرفت.
هوش مصنوعی: سلیمان، زمانی که سلطنت خود را به طور وسیع مشاهده کرد، تمام نقاط زمین را تحت فرمان و نظارت خود دید.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه او مسافتی طولانی را طی کرده بود، اما به اندازه‌ای که نیاز داشت، فقط یک بخش کوچک از سنگ را داشت.
هوش مصنوعی: او گفت: این کشور و این وضعیت به قدری مشکلات و چالش‌های جدی دارد که باید همیشه در تلاش و کوششی دائمی باشیم.
هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم که کسی در دنیا و دین به اندازه‌ی یک ملک یا مقام باقی بماند.
هوش مصنوعی: ای پادشاه، من با چشم خودم دیدم که این کشور دچار مشکل و ناتوانی شده است.
هوش مصنوعی: در دنیای پس از مرگ و در زندگی آینده، جایگاه انسان کوتاه و مختصر است. بنابراین، هرگز نباید به کسی دیگر امید و انتظاری بی‌جهت داشته باشی.
هوش مصنوعی: من به دنبال قدرت و مقام نیستم و به جای آن کار ساده‌ای مثل زنبیل‌بافی را انتخاب کرده‌ام.
هوش مصنوعی: اگرچه آن دُرّ (گوهر) باعث شد که سلیمان شاه شود، اما در واقع همان گوهر باعث شد که او به بند و اسارت درآید.
هوش مصنوعی: از زمانی که انبیاء آمده‌اند، پانصد سال گذشته و در آن زمان به بهشت عدن آشنا خواهد شد.
هوش مصنوعی: آن گوهر وقتی با سلیمان این کار را می‌کند، پس چگونه ممکن است که به کسی مانند تو که سرگشته است، ارزش و احترام قائل شود؟
هوش مصنوعی: چون مروارید درون سنگ است، همیشه به دنبال چیزهای بی‌ارزش نرو، جز برای رویدادی که جان تو را زنده می‌کند، زندگی را صرف نکن.
هوش مصنوعی: دل خود را از ماده‌های بی‌ارزش رها کن و برای یافتن گوهر واقعی تلاش کن. همواره در جستجوی ارزش‌های معنادار باش.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.