جیفهٔ دنیا چو مردار آمده
طالب آن کلب کردار آمده
بر تو ای نادان شده مردی حرام
چندگردی گرد مرداری مدام
بهر آن دنیا صحیفه باشدت
که همی خواهی که جیفه باشدت
تخم نیکی کار و نیکی کن درو
تا بری از جمله دینداران گرو
شد چو شیر مادرت اینها حلال
رو بترس آخر ز قهر ذوالجلال
من زدنیائی ندارم یک پشیز
میل هم ازوی ندارم هیچ چیز
من کلام حقّ بحقّ دانستهام
نه چو دیگر مردمان بستهام
هر چه حق گوید ز معنی بشنوم
فارغ و آزاد در کویش روم
من ندارم بحث بالا و نشیب
زآنکه دارم گنج سلطانی بجیب
هست دنیا همچو لقمه پیش من
در جهان جان و جانانم وطن
قحبهٔ دنیا که او بس لاده است
مقتدای ما طلاقش داده است
هر که ترک میل دنیائی بداد
دیدهٔ معنی به بینائی گشاد
گر تو چون ما ترک دنیائی کنی
مرد گردی ترک رسوائی کنی
من ز مظهر گویم این اسرار را
رو تو مظهر خوان ودان عطّار را
هست دروی بس عجایب بیشمار
جوهر از دریای مظهر خوش برآر
دانکه هر مصراع او یک گوهر است
پس ز معنیهای قرآن جوهر است
من ز بهرت ره ز جوهر ساختم
وندر آن جوهر بمظهر تاختم
تا رسیدم در ولایتهای عشق
آمد اندر گوش من هیهای عشق
هی هی عشق من از حیدر بود
زآنکه او درعلم احمد در بود
این معانی ختم شد بر شاه من
زآنکه اوباشد چو روحم در بدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد دنیا و تمایلات مادی انسانها میپردازد و بر اهمیت نیکی و معنویت تأکید دارد. شاعر به نادانی افرادی که به دنبال لذتهای دنیوی هستند، اشاره میکند و آنها را به ترک دنیا و تمرکز بر ارزشهای اخلاقی دعوت میکند. او تأکید میکند که دنیا مانند جیفهای بیارزش است و انسانها باید از آن بگذرند تا به حقیقت و معنای عمیقتر زندگی دست یابند. شاعر همچنین بر عشق و علم به عنوان راهی برای رسیدن به حقیقت و آزادی روحی تأکید میکند و مطرح میکند که فهم عمیقتری از قرآن و معانی الهی در وجود هر انسان وجود دارد. در پایان، او به قدرت عشق و علم اشاره میکند که میتواند انسان را از زشتیهای دنوی رها کند.
هوش مصنوعی: دنیا مانند زائدات و چیزهای بیارزش است و افرادی که به دنبال آن هستند، مانند سگانی هستند که به دنبال زبالهها میگردند.
هوش مصنوعی: ای نادان، تو چطور به مردی تبدیل شدهای که در محفلهای زشت و نامناسب میچرخد و از آنها دور نمیکنی؟
هوش مصنوعی: برای آن دنیا، کتابی برای تو وجود دارد که اگر میخواهی به مقام والایی برسی، باید به آن توجه کنی.
هوش مصنوعی: اگر بذر کارهای خوب را بکاری، در نهایت از پیروان دین و ایمان محسوب خواهی شد.
هوش مصنوعی: وقتی که مثل شیر مادر قوی و شجاع شدی و به حلال بودن این امور اطمینان داری، این را فراموش نکن که در نهایت باید از خشم خداوند بزرگ بترسی.
هوش مصنوعی: من هیچ تعلقی به دنیا ندارم و حتی یک ذره میل به آنچه که در آن است هم ندارم؛ هیچ چیز برای من مهم نیست.
هوش مصنوعی: من سخن حقیقت را به خوبی میفهمم و مانند دیگران خود را در قید و بند آن نمیبینم.
هوش مصنوعی: هر چه حقیقت بگوید را میشنوم و بیدغدغه حرکت میکنم و به سوی آن میروم.
هوش مصنوعی: من به خاطر اینکه ثروت و قدرت عظیمی دارم، سر خود را با مسائل و مشکلات روزمره مشغول نمیکنم.
هوش مصنوعی: دنیا برای من مانند لقمهای است و در این جهان، جان من و محبوب من، وطن من به حساب میآید.
هوش مصنوعی: دنیا که مانند زنی بیوفا است، ما را به دنبال خودش کشانده و از آن جدا شدهایم.
هوش مصنوعی: هر کس که از تمایلات دنیوی و خواستههای دنیایی بگذرد، چشم باطنش باز میشود و میتواند حقیقت را بهتر ببیند.
هوش مصنوعی: اگر تو هم مانند ما از دنیا جدا شوی، مرد میشوی و از رسوایی رهایی مییابی.
هوش مصنوعی: من از حقیقت این اسرار سخن میگویم، تو خود را به عنوان نشانهای از آن حقیقت بشناس و عطّار را نیز بشناس.
هوش مصنوعی: در دل درویش، شگفتیهای زیادی نهفته است. از دریای وجود او، جوهر زیبایی و نکات مثبت بیرون میآید.
هوش مصنوعی: بدان که هر خط شعر او همچون جواهر ارزشمندی است، پس معانی قرآن نیز چون جوهری گرانبهاست.
هوش مصنوعی: من از خوبی و زیبایی تو راهی برای خود باز کردم و در آن زیبایی به تجلی و ظهور رسیدم.
هوش مصنوعی: وقتی به سرزمینهای عشق رسیدم، در گوشم صدای عشق به گوش میرسید.
هوش مصنوعی: عشق من از حیدر است، زیرا او در علم و دانش به مرتبهای بود که پیامبر احمد در آن مقام قرار داشت.
هوش مصنوعی: این مفاهیم به پایان میرسد، زیرا شاه من همانند روح من در بدن من است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.