چنین گفتست آن پاکیزه ذاتی
که گر یابد کسی از حق وفاتی
از اول روز ماتم داریش تو
دوُم روز و سوُم همداریش تو
زماتم تا بهفتم میگدازی
چو هفتم بگذرد هشتم چه سازی
چو آخر روز باید بود تسلیم
چه میپیچی، در اول گیر تعلیم
همه تن گر شود چون مار پایت
گریزی نیست ممکن هیچ جایت
ندیدی وقت رفتن مار را هیچ
که در ره میرود پُر تاب و پُر پیچ
ولیکن چون بسوراخ آورد روی
درو کژّی نماند یک سر موی
که تا ننهد ز سر آن پیچ پیچی
نیابد راه در سوراخ هیچی
تو هم کژّی ز خود بفکن پس آنگاه
بسوراخت برد از راستی راه
چو در کوری تو پی گُم کرده مانی
چو کوران از برون پرده مانی
نه بینی خلق را نه پای و نه سر
ز کوری زخم خورده مانده بر در
الف چون مستقیم آید به کوفی
چنان باید برأی العین صوفی
تصوّف چیست، در صبر آرمیدن
طمع از جملهٔ عالم بریدن
توکّل چیست، پی کردن زبان را
ز خود به خواستن خلق جهان را
فنا گشتن دل از جان برگرفتن
همه انداختن آن برگرفتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به تفسیر مفاهیم عمیق معنوی و روحانی میپردازد. شاعر به بیان نکاتی درباره وفاداری به حق و مراحل اندوه میپردازد و پیشنهاد میکند که در مواجهه با تغییرات و فقدانها، تسلیم و پذیرش ضروری است. او به انسان یادآوری میکند که نباید در آغاز کار متوقف شود و باید در این مسیر راستا را بیابد. متن همچنین به مسیری به سمت تصوف اشاره دارد، که در آن صبر، توکل و رها کردن دنیا مطرح میشود. در نهایت، شاعر بر اهمیت فنا و رهایی از تعلقات دنیوی تأکید میکند تا بتوان به حقیقت دست یافت.
هوش مصنوعی: آن شخص پاک و خالص گفته است که اگر کسی به حق واصل شود و نزد او وفادار بماند، چیزی به دست خواهد آورد.
هوش مصنوعی: از آغاز روز در سوگ و اندوه اویی، و در روز دوم و سوم نیز با او همدردی میکنی.
هوش مصنوعی: تا وقتی که به مرتبهی هفتم برسم و از آن گذر کنم، مانند آتش ذوب میشوم. وقتی هفتم را پشت سر گذاشتم، در مرحلهی هشتم چه کاری میتوانم انجام دهم؟
هوش مصنوعی: در پایان روز، همگی باید تسلیم واقعیتها باشیم. پس چرا در ابتدا دچار شک و تردید میشوی و نمیخواهی آموزشهای لازم را دریافت کنی؟
هوش مصنوعی: اگر همه وجودت مانند مار شود، دیگر نمیتوانی جایی برای فرار پیدا کنی.
هوش مصنوعی: وقتی که مار در حال رفتن است، متوجه نمیشوی که چگونه با نرمی و پیچیدگی حرکت میکند.
هوش مصنوعی: اما وقتی که روی او را به سوراخ کشیدند، دیگر هیچ کجی و نقصی در او وجود ندارد، حتی یک تار مو.
هوش مصنوعی: برای اینکه کسی به مقصدی برسد، باید از موانع و پیچ و خمها عبور کند و در غیر این صورت، هیچ راهی به جایی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به حقیقت، از نادرستیها و کجرویهای خود فاصله بگیر و بعد به سوی راستی و درستی برو.
هوش مصنوعی: وقتی که در غفلت و نادانی به سر میبری، مانند فردی که در تاریکی گم شده است، از واقعیتهای بیرونی دور هستی.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیت نابینایی و غم ناشی از آن اشاره میکند. او بیان میکند که در این حالت، هیچ چیز از دیگران نمیبیند؛ نه پاها و نه سر، و این وضع ناشی از زخمی است که به او وارد شده و او را در گمگشتگی و ناامیدی قرار داده است. در واقع، این زخم او را به گونهای فلج کرده که نمیتواند به دنیای اطرافش نگاه کند و از آن فاصله گرفته است.
هوش مصنوعی: وقتی الف به شکل مستقیم و صاف به کوفی میآید، باید همچون دیدن صوفی به طور واضح و روشن باشد.
هوش مصنوعی: تصوّف به معنای آرامش در صبر و دوری از وابستگی به دنیاست. این یعنی کسی که در مسیر تصوّف قدم میگذارد، باید از خواستههای دنیوی و زودگذر فاصله بگیرد و به درون خود نگاه کند.
هوش مصنوعی: توکل یعنی اینکه انسان قدرت و خواسته خودش را از دست داده و به خواستههای خدا و خلق رجوع کند. به عبارتی، یعنی خود را به اراده و خواست جهان و موجودات بسپارد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دل انسان به طور کامل در عشق و محبت غرق شده و از جان خود نیز دست میکشد. در این حالت، انسان تمام وابستگیها و دنیا را رها میکند و فقط به عشق و حس عمیق درونی خود توجه میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.