دردا که ز یک همدم آثار نمی‌بینم
دل باز نمی‌یابم دلدار نمی‌بینم
در عالم پر حسرت بسیار بگردیدم
از خیل وفاداران دیار نمی‌بینم
در چار سوی عالم شش گوشهٔ توتویش
یک دوست نمی‌بینم یک یار نمی‌بینم
بسیار وفا جستم اندک قدم از هرکس
در روی زمین اندک بسیار نمی‌بینم
چندان که در آن وادی کردم طلب یک گل
در عرصهٔ این وادی جز خار نمی‌بینم
تا چند درین وادی بر جان و دلم لرزم
کانجا به دو جو جان را مقدار نمی‌بینم
تا چند ز نادانی دیوان جهان دارم
چون مور درین دیوان جز مار نمی‌بینم
هر روز ازین دیوان صد غم برما آید
دردا که درین صد غم غمخوار نمی‌بینم
گر زانکه اثر بودی در روی زمین کس را
زانگونه اثر کم شد کاثار نمی‌بینم
عطار دلت بر کن از کار جهان کلی
کز کار جهان یک دل بر کار نمی‌بینم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس تنهایی و بی‌بهری از دوستی و همراهی است. شاعر از بی‌توجهی و حسرتی که در جست‌وجوی یک همدم، یار و وفادار در زندگی دارد سخن می‌گوید. او به جست‌وجوی محبت و دوستی در جهان می‌پردازد، اما تنها به خارها و دردها می‌رسد. شاعر از نادانی و مشکلات بی‌پایان زندگی گلایه می‌کند و تاکید می‌کند که در میان همه غم‌ها و مصائب، کسی برای همدلی و کمک یافت نمی‌شود. در نهایت، او از خواندن اشعار و عواطف خود خواسته که خود را از این دنیای بی‌رحم رها کند، زیرا در آن هیچ طراوت و محبتی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: چقد ناراحتم که هیچ نشانه‌ای از یک همراه ندارم، و بدون محبوبم نمی‌توانم دل خوشی پیدا کنم.
هوش مصنوعی: در دنیای پر از حسرت، به جست‌وجو پرداختم و در میان جمع وفاداران، کسی را نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: در تمام دنیای اطراف، حتی در شش گوشه‌اش، هیچ دوستی را نمی‌بینم و هیچ یاری را پیدا نمی‌کنم.
هوش مصنوعی: من مدت زیادی به وفاداری دیگران توجه کرده‌ام، اما در میان تمام کسانی که در دنیا وجود دارند، تعداد بسیار کمی را می‌بینم که واقعاً وفادار باشند.
هوش مصنوعی: هرچقدر که در این دشت تلاش کردم تا یک گل پیدا کنم، جز خار چیزی نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: چرا در این مکان مدام دلم می‌لرزد و جانم نگران است، در حالی که در اینجا نمی‌توانم ارزش واقعی جان را ببینم؟
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از نادانی و بی‌خبری خود خسته و در عذابم. مانند مور که در این دنیای پر آسیب فقط خزندگان و مضرها را میبیند و از زیبایی‌ها و چیزهای خوب غافل است.
هوش مصنوعی: هر روز بر ما هزاران مشکل و غم می‌تافت، کاش در میان این همه غم کسی بود که درد ما را درک کند و دل‌سوزی کند.
هوش مصنوعی: اگر آثاری از کسی بر روی زمین باقی مانده باشد، باید به وضوح قابل مشاهده باشد، اما من هیچ نشانه‌ای از آن نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: دل خود را از مشغله‌های دنیوی آزاد کن، زیرا من نمی‌بینم که کسی در این دنیا بتواند به کارهای جهان دل ببندد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.