آنکه سر دارد کلاهت نرسدش
وانکه پر آب است جاهت نرسدش
هر که پست بارگاه فقر نیست
در بلندی دستگاهت نرسدش
هر که در خود ماند چون گردون بسی
گر نگردد گرد راهت نرسدش
تا نباشد همچو یوسف خواجهای
بندگی در قعر چاهت نرسدش
تا کسی دارد به یک ذره پناه
عرش اگر باشد پناهت نرسدش
عرش اگر کرسی نهد در زیر پای
دست بر زلف سیاهت نرسدش
گرچه سر در عرش ساید آفتاب
پرتو روی چو ماهت نرسدش
نیم ترک چرخ در سر گشت از آنک
بو که بر ترک کلاهت نرسدش
تا کسی نشکست کلی قلب نفس
لاف از خیل و سپاهت نرسدش
تا نسوزد جملهٔ شب شمع زار
یک نسیم صبحگاهت نرسدش
تا کسی بر سر نگردد چون فلک
طوف گرد بارگاهت نرسدش
تا کسی جان ندهد از درد خمار
می ز لعل عذر خواهت نرسدش
گر نشد عطار یکتا همچو موی
مشک از زلف دو تاهت نرسدش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی هنر و مقام انسان و ناتوانی دیگران در رسیدن به آن است. شاعر به این نکته اشاره میکند که افراد با کمال و مقام والا، کسی که داری عرش و جاه باشد، به سادگی در دسترس دیگران قرار نمیگیرد. او همچنین به تصویر یوسف در چاه اشاره میکند و میگوید که ارادت و بندگی باید از پس مشکلات و کمبودها و سختیها حاصل شود. تا هنگامی که کسی نتواند خود را به سوی حقیقت برساند، نمیتواند به مقام و کیفیت بالای دیگران دست یابد. در نهایت، شاعر بر این باور است که حتی اگر کسی در بالاترین مرتبه باشد، باز هم نمیتواند به شکوه و زیبایی خاصی که یکتا و بینظیر است، دست یابد.
هوش مصنوعی: کسی که سر دارد، به تو نمیرسد و کسی که جاه و مقام دارد، جایگاه تو را در نمییابد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در جایگاه فقر زندگی کند و از مقام و مرتبهای برخوردار نباشد، نمیتواند به بالا و مقام شما دست یابد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در خود و درونش فکر کند و مراقب خود باشد، میتواند به نتایج بهتری دست یابد. اما اگر او از مسیر درست خارج شود و به دور خود بچرخد، به هدفش نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: اگر کسی مانند یوسف در چاه باشد، هیچ خواجهای (آقایی) نمیتواند به او خدمت کند و به او کمک برساند.
هوش مصنوعی: هرکس که به یک ذره از عرش بزرگ پناه ببرد، اگر پناهی برای تو در نظر گرفته شده باشد، به تو نمیرسد.
هوش مصنوعی: اگر عرش (بالاترین مقام و رتبه) هم کرسیای در زیر پا بگذارد، هیچگاه دستش به زلف مشکی تو نمیرسد.
هوش مصنوعی: اگرچه خورشید در عرش (آسمان) قرار دارد، نوری که از چهرهات میتابد، به آن نمیرسد.
هوش مصنوعی: نیمهای از گردونهٔ چرخ به خاطر این میچرخد که بر لبهی کلاه تو نمیتواند برسد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که هیچکس نتوانسته قلبت را بشکند، هیچکس نمیتواند از قدرت و نیروی تو بگوید.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نسیم صبحگاهی به شمع درون شب نرسد، آن شمع نمیسوزد و روشنایی ندارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی نتواند به بلندی و عظمت مانند فلک بگردد، به بارگاه تو نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی به خاطر فراق و دلتنگی از عشق جان ندهد، نمیتوانی از طعم تلخ عشق و درد آن عذرخواهی کنی.
هوش مصنوعی: اگر عطار به یکتایی و زیبایی موی مشک نرسد، از زلف تو هم به او نخواهد رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.