کسی کو هرچه دید از چشم جان دید
هزاران عرش در مویی عیان دید
عدد از عقل خاست اما دل پاک
عدد گردید از گفت زبان دید
چو این آن است و آن این است جاوید
چرا پس عقل احول این و آن دید
چو دریا عقل دایم قطره بیند
به چشم او نشاید جاودان دید
کسی کو بر احد حکم عدد کرد
جمال بی نشانی را نشان دید
به جان بین هرچه می‌بینی که توحید
کسی کو محو شد از چشم جان دید
چو دو عالم ز یک جوهر برآمد
در اندک جوهری بسیار کان دید
ازل را و ابد را نقطه‌ای یافت
همه کون و مکان را لامکان دید
یقین می‌دان که چشم جان چنان است
که در هر ذره‌ای هفت آسمان دید
ولی هر ذره‌ای از آسمان نیز
به عینه هم زمین و هم زمان دید
چه جای آسمان است و زمین است
که در هر ذره‌ای هر دو جهان دید
چه می‌گویم که عالم صد هزاران
ورای هر دو عالم می‌توان دید
همی در هرچه خواهی هرچه خواهی
به چشم جان توانی بی‌گمان دید
تو در قدرت نگر تا آشکارا
ببینی آنچه غیر تو نهان دید
چو هر دو کون در جنب حقیقت
بسی کمتر ز تاری ریسمان دید
اگر یک ذره رنگ کل پذیرد
عجب نبود چنین باید چنان دید
اگر یک ذره را در قرص خورشید
کسی گم کرد چه سود و زیان دید
کسی کز ذره ذره بند دارد
نیارد ذره‌ای زان آستان دید
اگر یک ذره سایه پیش خورشید
پدید آمد ندانم تا امان دید
دو عالم چیست از یک ذره سایه‌ست
که آنجا ذره‌ای را خط روان دید
طلسم نور و ظلمت بی‌قیاس است
ولیکن گنج باید در میان دید
کسی کان گنج می‌بیند طلسمش
فنا شد تا دو عالم دلستان دید
گزیرت نیست از چشمی که جاوید
ندید او غیر هرگز غیب‌دان دید
ز خود گم گرد ای عطار اینجا
که تا خود را توانی کامران دید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ دیدگاه‌های عرفانی و بصیرتی انسان است. شاعر بیان می‌کند که کسی که با چشم دل می‌بیند، می‌تواند عوالم بی‌شماری را در یک نقطه (مانند یک مو) مشاهده کند. عقل انسان به تنهایی قادر نیست این عوالم را درک کند و فقط به اعداد و نمادها محدود می‌شود. در عوض، دل پاک و بینش باطنی است که امکان دیدن حقیقت و وحدت را فراهم می‌آورد.
شاعر به این نکته اشاره می‌کند که در هر ذره‌ای از جهان، می‌توان هفت آسمان را دید و برعکس، هر آسمانی نیز شامل زمین و زمان است. او از قدرت بینش حقیقی سخن می‌گوید که می‌تواند وجود را به طور عمیق‌تری درک کند و به تماشا بپردازد.
در نهایت، شاعر از خواننده می‌خواهد که خود را از قید و بندهای مادی رها کند تا بتواند به درک عمیق‌تری از وجود و حقیقت دست یابد و به کشف گنج گرانبهایی در میان سایه‌ها و عَلَم‌های زندگی بپردازد.
هوش مصنوعی: کسی که با دل و بصیرت خود به جهان نگاه می‌کند و از عمق وجودش می‌بیند، می‌تواند عظمت و Beauty بی‌نهایتی را حتی در کوچک‌ترین چیزها بیابد. او می‌تواند تمام عالم را در یک مو ببیند و حس کند.
هوش مصنوعی: عدد از عقل نشأت می‌گیرد، اما دل پاک به عدد اهمیت می‌دهد و از گفتن آن لذت می‌برد.
هوش مصنوعی: هر چیزی در عالم، چنان است که باید باشد و در عین حال به نظر می‌رسد که برای عقل بشر، تفکیک این موارد دشوار است. از این رو، چرا عقل متوجه این تناقضات و پیچیدگی‌ها نمی‌شود؟
هوش مصنوعی: عقل انسان مانند دریا وسیع و عمیق است، اما وقتی به آن نگاه می‌کند، تنها یک قطره را در نظر می‌گیرد و نمی‌تواند به طور دائم چیزهای بزرگ و عمیق را ببیند.
هوش مصنوعی: کسی که به تعدادی از امور موجود در جهان توجه کند، زیبایی و حقیقتی را که نمی‌توان آن را با عدد و معیار اندازه‌گیری کرد، کشف می‌کند.
هوش مصنوعی: بنگر به هر چیزی که می‌بینی؛ به جان آن کس که در حیرت توحید غرق شده و از دید دل محو گشته است.
هوش مصنوعی: وقتی که دو جهان از یک جوهر به وجود آمدند، در کمترین جوهری، چیزهای بسیار زیادی دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: در ابتدا و انتهای زمان، نقطه‌ای وجود دارد که تمامی موجودات و جایگاه‌ها را فراتر از مکان و زمان می‌بیند.
هوش مصنوعی: بدان که روح و دل انسان به گونه‌ای است که در کوچک‌ترین چیزها می‌تواند عظمت و زیبایی‌های بی‌پایانی را ببیند، مانند دیدن هفت آسمان در یک دانه.
هوش مصنوعی: هر بخش از آسمان به وضوح هم زمین و هم زمان را مشاهده می‌کند.
هوش مصنوعی: در هر ذره‌ای از جهان، می‌توان نشانه‌هایی از آسمان و زمین را مشاهده کرد. این یعنی تمام فضای آسمانی و زمینی در هر جزء کوچک وجود دارد.
هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم که در این دنیا می‌توان به چیزهایی فراتر از آنچه که در دو عالم وجود دارد، دست یافت و مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: هر چه که بخواهی و هر آنچه که آرزو می‌کنی، به وضوح می‌توانی با چشم جان خود ببینی و درک کنی.
هوش مصنوعی: به توانایی‌های خود دقت کن تا به وضوح ببینی آنچه که دیگران از دید تو پنهان کرده‌اند.
هوش مصنوعی: وقتی هر دو جهان در کنار حقیقت قرار می‌گیرند، بسیار کمتر از تارهای یک ریسمان قابل مشاهده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر یک ذره رنگی را بپذیرد، شگفت‌آور نیست؛ باید این‌گونه دیده شود که همه چیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر کسی یک ذره از خورشید را گم کند، نه به او سودی می‌رسد و نه زیانی می‌بیند. این به این معنی است که چیزهای کوچک و ناچیز در برابر عظمت و بزرگی کل، تأثیری نخواهند داشت.
هوش مصنوعی: کسی که به خاطر ذره ذره وجودش به خداوند وابسته است، نمی‌تواند حتی یک ذره از آن درگاه را ببیند.
هوش مصنوعی: اگر حتی کوچک‌ترین سایه‌ای در برابر خورشید ایجاد شود، نمی‌دانم چه بر سر امان و امنیت خواهد آمد.
هوش مصنوعی: دو جهان چه ارزشی دارند جز اینکه مانند سایه‌ای از یک ذره هستند که در آنجا، ذره‌ای را به صورت خطی در حال حرکت می‌بینیم.
هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که اختلاف بین نور و ظلمت به قدری زیاد و غیرقابل مقایسه است که نمی‌توان آنها را به سادگی سنجید. اما در این میان، نکته‌ای ارزشمند و گرانبها وجود دارد که باید آن را در دل این تضاد بیابیم.
هوش مصنوعی: کسی که به گنجی بزرگ و ارزشمند دست پیدا کند، دیگر طلسم و موانع را پشت سر گذاشته و به حقیقت عشق و زیبایی در دو جهان نائل می‌شود.
هوش مصنوعی: فرار کردن از چشمی که همیشه و به‌طور همیشگی به تو نگاه می‌کند، غیرممکن است. هیچ کس دیگری نمی‌تواند به عمق وجود تو پی ببرد.
هوش مصنوعی: از خود خارج شو و مراقب باش، زیرا در اینجا فرصتی برای موفقیت و رسیدن به خواسته‌هایت وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چو تنها دایه را در بوستان دید
تو گفتی روی بخت جاودان دید
جهان را عقل راه کاروان دید
بضاعتهاش خوان استخوان دید
همه ترکیب عمرش در فنا یافت
همه بنیاد سودش بر زیان دید
خرد خیره شد آنجا کز جهالت
[...]
عیان لامکان بی جسم و جان دید
در آنجاخویشتن را او نهان دید
صف دهلی چو آن صف را نهان دید
گریز و عجز دشمن در گمان دید
زمین پر سبزه و آب روان دید
سرا و قصر و باغ و بوستان دید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.