خطی کان سرو بالا میدرآرد
برای کشتن ما میدرآرد
به زیبایی گل سرخش به انصاف
خطی سرسبز زیبا میدرآرد
بگرد روی همچون ماه گویی
هلالی عنبرآسا میدرآرد
پری رویا کنون منشور حسنت
ز خط سبز طغرا میدرآرد
ازین پس با تو رنگم در نگیرد
که لعلت رنگ مینا میدرآرد
هر آن رنگی که پنهان میسرشتی
کنون روی تو پیدا میدرآرد
هر آن کشتی که من بر خشک راندم
کنون چشمم به دریا میدرآرد
به ترکی هندوی زلف تو هر دم
دلی دیگر ز یغما میدرآرد
سر زلفت که جان ها دخل دارد
چنین دخلی به تنها میدرآرد
ولی بر پشتی روی چو ماهت
بسا کس را که از پا میدرآرد
فرید از دست زلفت کی برد سر
که زلفت سر به غوغا میدرآرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف زیباییهای معشوقهای است که با خصوصیات و جذابیتهایش دل شاعر را میرباید. شاعر به زیباییهای ظاهری او مانند چهرهاش، زلفهایش و رنگ لبهایش اشاره میکند و از تأثیر عمیق این زیباییها بر احساسات و ذهن خود میگوید. او همچنین بیان میکند که هیچ رنگ یا زیبایی دیگری نمیتواند با زیبایی معشوقهاش رقابت کند. در نهایت، شاعر از قدرت جاذبه معشوقهاش سخن میگوید و میگوید که چندان تحت تأثیر او قرار گرفته که نمیتواند از عشق و دلبستگی به او فرار کند.
هوش مصنوعی: سرو بلند و زیبا با ظرافت و شگفتی خود، ما را مجذوب کرده و به نوعی ما را تحت تأثیر قرار میدهد، گویی قصد دارد به ما آسیب برساند.
هوش مصنوعی: به زیبایی گل سرخ، خط سبزی زیبا و دلنشین به طور منصفانه جلوهگری میکند.
هوش مصنوعی: به دور تو میچرخد، مانند ماه که زیباییاش مانند هلالی است که با عطر خوش عطرعنبر میدرخشد.
هوش مصنوعی: با نگاهی به زیبایی و جذابیت تو، حس دلنشینی در دل ایجاد میکند که مانند نور رنگین از یک منشور به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: از این پس با تو رابطهای نمیزنم، زیرا زیبایی تو باعث میشود که رنگ و جلوه من محو شود و درخشش خاصی مانند لعل پیدا کند.
هوش مصنوعی: هر رنگ و حالتی که در درون تو وجود داشت و آن را پنهان کرده بودی، اکنون در چهره و وجود تو نمایان شده است.
هوش مصنوعی: هر کشتی که من در خشکی به حرکت درآوردم، حالا چشمانم به دریا مینگرد.
هوش مصنوعی: هر لحظه دل دیگری از زیباییهای زلف تو به چنگ میآید.
هوش مصنوعی: سر زلف تو به قدری زیبایی و کشش دارد که جانها را به خود جذب میکند. این جذبه بهطور مستقل و تنها میتواند وارد دلها شود.
هوش مصنوعی: امّا بر روی پشتی، چهرهات چون ماه، افرادی هستند که با دیدن تو از پا درمیآیند.
هوش مصنوعی: هیچکس نمیتواند از چنگال زلفهای تو رها شود، زیرا زلفهای تو همواره سبب شور و هیجان میشوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.