عجب مرغیست مرغ عشق جانا
زبان او نداند هیچ دانا
همیشه او هوای جان نوردد
بجز اندر فضای دل نگردد
بهر جان و دلی گرکوشه گیرد
دو اسبه عقل از آنجا گوشه گیرد
کند عقل تو هر دم صد عمارت
بیک لحظه کند او جمله غارت
نجوید ز تو هرگز آب و گل را
ولی قوت از تو خواهد جان ودل را
فرو هرگز نیاید از عمارت
نگنجد شرح وصفش در عبارت
نگردد هرگز او گرد علایق
بجز نامی ندانند زو خلایق
بود او طالب مرد مجرد
پسندش نیست جز فرد مجرد
به نسبت بود از جائی که بوید
چو نسبت نیست ترک او بگوید
نصیب خویش را از خویش جوید
همیشه راز خود با خود بگوید
بگوش او توان رازش شنیدن
بدوش او توان بارش کشیدن
گهی درمان و گاهی درد باشد
گهی چون خار و گاهی درد باشد
گهی شادی و گاهی غم بود عشق
گهی ریش و گهی مرهم بود عشق
بخود هم دانه و دامست و هم صید
بخود صیاد و هم مساح و هم قید
ندیده هر کس او را نه شنیده
تمامت صورت او کس ندیده
ببویش جمله خود مدهوش گشتند
همه بی طاقت و بیهوش گشتند
بشر گردد ملک از بهر آن بوی
بعشق عشق باشد در تک و پوی
همه با طالب خود می‌ستیزد
بتیغ شوق خون او بریزد
بود مفتون راه عشق زنده
حقیقت شاید او را خواند بنده
چو باز در عشق در پرواز آید
همه صیدی به پیشش باز آید
بجز خونین دلی و جان درویش
نه بیند هیچ صیدی لایق خویش
تو تا اوصاف نفس خود ندانی
بماند بر تو پوشیده معانی
در این ره رهزنت نفس است ای جان
قوی تر دشمنت نفس است ای جان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف "مرغ عشق" می‌پردازد که نمادی از عشق عمیق و غیرمادی است. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که مرغ عشق، مفهوم و طعم عشق حقیقی را درک می‌کند و از تعلقات دنیوی فراتر می‌رود. او تنها به نام و یاد معشوق دلخوش است و از هر چیزی که جز عشق باشد، دل‌زده می‌شود.
این موجود نه مادی است و نه قابل بیان، و هرگز در قید و بندهای دنیوی نمی‌ماند. عشق هم‌زمان می‌تواند شادی و درد را به همراه داشته باشد و در نهایت، انسان را به سمت حقیقت و زیبایی می‌کشاند. در این مسیر، بزرگترین دشمن انسان نفس خود اوست.
شاعر در این شعر به اهمیت شناخت نفس و فرار از قید و بندهای آن تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که تنها با درک عمیق از خود و عشق است که می‌توان به حقیقت رسید.
هوش مصنوعی: عجب پرنده‌ایست مرغ عشق که هیچ دانشمندی نمی‌تواند زبان او را بفهمد.
هوش مصنوعی: او همیشه در پی جان و روح انسان‌هاست و جز در دل آنها قرار نمی‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر روح و دل انسان به چیزی علاقه‌مند شود، عقل او باید از آنجا دوری کند و گوشه‌گیری اختیار کند.
هوش مصنوعی: عقل تو هر لحظه می‌تواند بناهایی بزرگ بسازد، اما در یک چشم بر هم زدن، آن قدرت تخریب را دارد که همه را نابود کند.
هوش مصنوعی: هرگز جستجو نمی‌کند تا از تو آب و گل بگیرد، اما جان و دلش همیشه به قوت تو نیاز دارد.
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان تمامی ویژگی‌ها و زیبایی‌های یک بنا را به‌طور کامل در کلمات و متن بیان کرد.
هوش مصنوعی: او هرگز به دور علایق و وابستگی‌ها نمی‌چرخد و تنها کسانی که نامش را می‌شناسند، او را می‌شناسند.
هوش مصنوعی: او کسی است که به دنبال کسی است که مجرد باشد و هیچ چیز جز فرد مجرد او را خوش نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر رابطه‌ای وجود داشته باشد، از آنجا که نشئه و وجود دارد، وقتی رابطه‌ای نباشد، ترک آن بیان می‌شود.
هوش مصنوعی: انسان باید همواره به دنبال آنچه که به خودش تعلق دارد باشد و رازها و درونیاتش را با خود در میان بگذارد.
هوش مصنوعی: به او می‌توان گفت که به راحتی می‌تواند رازی را بشنود و بر دوش او می‌توان بار سنگینی را حمل کرد.
هوش مصنوعی: هر زمان ممکن است که درد و رنج وجود داشته باشد و گاهی نیز ممکن است که حالتی تسکین‌دهنده یا درمانی ایجاد شود. زندگی می‌تواند مانند خار باشد که آزار و سختی به همراه دارد یا در لحظاتی آرامش و راحتی را به ارمغان آورد.
هوش مصنوعی: عشق گاهی باعث شادی و گاهی سبب ناراحتی می‌شود؛ گاهی زخم می‌زند و گاهی هم تسکین‌دهنده است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان‌ها هم خودشان به دام می‌افتند و هم خودشان شکار می‌کنند. به عبارتی دیگر، فرد می‌تواند در نقش‌های مختلفی مثل صیاد، شکار و حتی کسانی که درگیر در زنجیره طبیعی یا اجتماعی هستند، ظاهر شود. هر کسی ممکن است در وضعیتی قرار گیرد که هم نقش تسلط و هم نقش تسلیم را تجربه کند.
هوش مصنوعی: هر کس که او را ندیده، همه‌ی زیبایی‌هایش را هم نشنیده است و هیچ‌کس نتوانسته تمام جلوه‌ی او را مشاهده کند.
هوش مصنوعی: همه به بوی او مجذوب و بی‌تاب شدند و به حالت بی‌هوشی افتادند.
هوش مصنوعی: انسان به خاطر آن عطر و بوی عشق، به موجودی فراتر تبدیل می‌شود و عشق او را در تلاش و جنب و جوش قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: هر کس با آرزوها و خواسته‌های خود به مبارزه می‌پردازد و این مبارزه باعث می‌شود که آن آرزوها عمیقاً در دلش جاری شوند.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، دیوانه‌ای وجود دارد که شاید حقیقت را احساس کند و به آن پاسخ دهد.
هوش مصنوعی: وقتی کسی در عشق به اوج و پرواز برسد، تمام کسانی که به دنبال او هستند، به سمت او خواهند آمد.
هوش مصنوعی: جز درد و رنج و جان شرافتمندانه درویش، هیچ کسی نمی‌تواند چیزی را که شایسته‌اش است ببیند یا بدست آورد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نتوانی ویژگی‌های خود را بشناسی، معانی عمیق برایت پنهان خواهد ماند.
هوش مصنوعی: در این مسیر، دشمن تو نفس خودت است، ای جان، بنابراین باید قوی‌تر از آن باشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.