بشب حلاج را دیدند در خواب
بریده سر بکف با جام جلاب
بدو گفتند چونی سر بریده
بگو تا چیست این جام گزیده
چنین گفت او که سلطان نکونام
بدست سر بریده می‌دهد جام
کسی این جام معنی می‌کند نوش
که کردست او سر خود را فراموش
نخستین جسم خود در اسم درباز
پس آنگه جان زبعد اسم درباز
چنان در اسم او کن جسم پنهان
که می‌گردد الف در بسم پنهان
چو جسمت رفت جان را کن مصفا
برآی ازجان و گم شو در مسما
یکی دریاست زو علم گرفته
همه موجش دل آدم گرفته
کجا این موج دریا می‌نشیند
که دریا چیست در ما می‌نشیند
مرا باید که جان و تن بماند
وگر هر دو بماند من نماند
من و تو یک من زهرست در کار
که ز آن یک جو شده کوهی نگوسار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ دیدار حلاج در خواب است که با سر بریده و جام جلابی در دستش دیده می‌شود. او به سوالاتی دربارهٔ وضعیتش پاسخ می‌دهد و توضیح می‌دهد که این جام را سلطان نیکوکار به او داده است. حلاج می‌گوید کسی که این جام را درک کند، باید خود را فراموش کند و در اسم و معنا غرق شود. او به تفکر در مورد جسم و جان اشاره می‌کند و آنها را به عنوان موانع درک واقعی مطرح می‌کند. در نهایت، او به این نکته می‌رسد که انسان باید از این موانع فانی شود تا به حقیقت بپیوندد و به یک وجود واحد دست یابد. این شعر به موضوعات عرفانی و وحدت وجود اشاره دارد.
هوش مصنوعی: در شب، حلاج را در خواب دیدند که سرش بریده شده و در دستانش جامی از جلاب (نوشیدنی خوشبو) دارد.
هوش مصنوعی: به او گفتند که حالتو چگونه است، در حالی که سر بریده‌ای. بگو این جام خاص چیست؟
هوش مصنوعی: او گفت که سلطان با اعتبار، به کسی که سرش بریده شده، جامی می‌دهد.
هوش مصنوعی: کسی می‌تواند این نوشیدنی را درک کند که خودش را فراموش کرده باشد.
هوش مصنوعی: ابتدا جسم خود را در نامی که به آن اشاره شده، خواهید دید و سپس جان خود را پس از آن نام مشاهده خواهید کرد.
هوش مصنوعی: به گونه‌ای در نام او بنفس خاموشی کن که مانند الف در بسم، در پس آن پنهان می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی که بدنت از بین رفت، روح خود را پاک و خالص کن و از آن جدا شده و در معنای واقعی خود ناپدید شو.
هوش مصنوعی: یک دریایی وجود دارد که از آن علم و دانش به دست آمده و هر موج آن دل انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: این جمله به دنبال یافتن پاسخ این پرسش است که چگونه ما تأثیرات و احساسات ناشی از دریا را در وجود خودمان حس می‌کنیم. در واقع، این تصویر نشان می‌دهد که دریا تنها یک جسم بیرونی نیست، بلکه احساسی عمیق و درونی در ما ایجاد می‌کند. به عبارتی، تجربه دریا در دل و وجود ما جای دارد و در روح ما رسوخ کرده است.
هوش مصنوعی: من باید زنده بمانم، حتی اگر جان و بدنم باقی بمانند، اما من خودم نمانم.
هوش مصنوعی: من و تو از یک نفس و ذات هستیم، اما این یک نفس به قدری قوی است که می‌تواند کوهی بزرگ بسازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.