|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود اشاره می‌کند و می‌گوید که دلش نمی‌تواند از زلف زیبا و چشم‌های فریبنده او بگذرد. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که با وجود تلاش برای صبر و کنترل خود، در نهایت نتوانسته است از محبت و جذابیت معشوقش فاصله بگیرد. به طور کلی، این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و ناتوانی در مقاومت در برابر زیبایی و جذابیت معشوق است.
هوش مصنوعی: ای دل، آن زلف زیبا را بخر که جز با ناز و غمزه‌های چشمان مست تو، کسی دستش به آن نرسید.
هوش مصنوعی: در این ابیات به نظر می‌رسد که شخصی در حال bragging (از خود تعریف کردن) است که می‌تواند بر صبر و تحمل خود بیافزاید، اما در واقع در موقعیتی قرار گرفته که کنترل از دستش خارج شده و در نتیجه نتوانسته از پس شرایط برآید و هیچ کمکی هم دریافت نکرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت
تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت
می طعنه زنند دشمنانم شب و روز
کز پای درآمدی و دستت نگرفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.