|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به ستایش و تحسین یک موجود خاص می‌پردازند که به شدت سنگین و بی‌حرکت است. شاعر به توصیف این موجود با واژه‌هایی نظیر "خواجه"، "قاعده قحط" و "آب دریغ" می‌پردازد و به نظر می‌رسد که به نوعی به نقش آن موجود در دنیای اطرافش اشاره می‌کند. این اشعار حالت استعاری دارند و می‌توانند به معانی عمیق‌تری از وجود و شرایط انسانی اشاره کنند.
هوش مصنوعی: ای موجود بی‌حرکت، تویی که در زندگی‌ات به‌راحتی روزگار می‌گذرانی و هیچ زحمتی بر دوش نداری.
هوش مصنوعی: ای کسی که در زمان قحطی و کمبود، به عنوان اصل و اساس به شمار می‌روی، تو همچون آبی هستی که در دل دشت و بیابان کمبود، بسیار ارزشمند و لازم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر دل من بدین عیانی که توئی
وز دیده من بدین نهانی که توئی
وصاف تر اوصف نداند کردن
تو خود بصفات خود چنانی که توئی
اندر دل من بدین عیانی که تویی
وز دیده من بدین نهانی که تویی
وصّاف ترا وصف نداند کردن
تو خود بصفات خود چنانی که تویی!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.