|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر شب را با رنگ مشکی توصیف می‌کند که بر کیوان (زحل) سایه می‌اندازد. او از تقدیر و سرنوشت بدی صحبت می‌کند که مانند طوفان بر او تأثیر می‌گذارد. شاعر با اشاره به زیبایی و شکوه معشوق، او را به کشتی نوح تشبیه می‌کند و از او می‌خواهد که بی‌نهایت درستی و انصاف را در مورد حال و وضعیت او برساند.
هوش مصنوعی: در شبی که رنگ مشک، آسمان را زیبا کرده بود، تقدیر من را به سوی طوفانی پر از ناملایمات هدایت کرد.
هوش مصنوعی: ای چهره تو مانند روز وصال است، آیا انصاف می‌کنی که بدون تو بتوانم زندگی کنم؟ مثل کشتی نوح که در آبی بی‌پناهی شناور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با آنکه غم عشق تو از من جان برد
وان جان به هزار درد بی‌درمان برد
تا دسترسی بود مرا در غم تو
انگشت به هیچ شادیی نتوان برد
چون دل ز غم عشق تو یک ره جان برد
پنداشت غمت بسر توان آسان برد
و امروز به دستیم برون آمدهای
کاین دست به هیچ رو به سر نتوان برد
ماهی که دلم بزلف مشک افشان برد
کس نیست که از درد فراقش جان برد
لعل لب او آب حیاتست ولیک
از حسرت آب آب خود نتوان برد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.