|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دلتنگی و رنجی که از دوستش می‌کشد سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که اگر دوستش از دشمنانش خوشحال‌تر باشد و دل او خسته و آسیب‌دیده باشد، بهتر است که چنین دوستی را نداشته باشد، چرا که درد و غم او به اندازهٔ زجرهایی که تحمل می‌کند زیاد است.
هوش مصنوعی: اگر دوست من خوشحال باشد و به هدف دشمن من توجه کند، یا اگر به خاطر دل‌سردی و سوختگی زندگی‌ام ناراحت باشد، برایم مهم نیست.
هوش مصنوعی: بگذار این درد و رنجی که به من می‌زند، به خاطر آن محبت و لطفی که بر دلم دارد، بسیار بیشتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر خسته که در مصطبه مسکن دارد
دودی زمن سوخته خرمن دارد
هر جا که سیه گلیم و آواره دلی است
شاگرد من است و خرقه از من دارد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.