این همایون در فرخنده‌سرای
تا ابد باد در اقبال به پای
چوبش ایمن شده از فرسودن
زیر این گنبد گیتی‌فرسای
اندرو خاصیت مغناطیس
کاهن از طبع درو گیرد جای
نتوانند ز رفعت پیمود
آستانش انجم گیتی‌پیمای
لفظ و معنی صریرش همه این
مرحبا خواجه درآ خواجه درآی
مجد دین بوالحسن عمرانی
که زاحسانش سرشته است خدای
آسمانی نه به تدبیر به قدر
آفتابی نه به تحویل به رای
کان چو قدرت نبود روزافزون
وین چو رایت نبود نورافزای
ای تصاویر سخا را قلمت
گشته ز انگشت کرم چهره‌گشای
دشمنانت همه انگشت‌گزای
دوستانت همه انگشت‌نمای
دست تو گلبن باغ کرمست
بلبل کلک برو وحی‌سرای
تا فلک در پی تحصیل کمال
دایم از شوق بود ناپروای
کار از روی بزرگی و شرف
کارفرمای فلک را فرمای
طبل بدخواه تو در زیر گلیم
وز غم حادثه نالنده چو نای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف کسی به نام همایون می‌پردازد که در جایی خوشبخت و موفق به سر می‌برد. شاعر از ویژگی‌های او مانند آرامش و ایمنی او در برابر زمان و مشکلات زندگی صحبت می‌کند. همایون به نوعی با کمال و سرافرازی مرتبط است و در نظر خداوند جایگاه ویژه‌ای دارد. همچنین، شاعر به دوستان و دشمنان او اشاره می‌کند و از دست او به عنوان نمادی از بخشش و نیکوکاری یاد می‌کند. در نهایت، به قدرت و بزرگی همایون اشاره می‌شود و این که او همواره در پی کمال و افتخار است.
هوش مصنوعی: این عالم بزرگوار در مکان خوشبخت و سعادتمند همواره در مسیر مثبت و خوشی قرار داشته باشد و روزگارش همیشه به نیکی بگذرد.
هوش مصنوعی: چوبی که به این گنبد آسمانی متکی است، از آسیب و فرسایش محفوظ مانده است.
هوش مصنوعی: کاهن از ویژگی‌های خاصی برخوردار است که در طبیعت او نهفته است و این ویژگی او را متمایز می‌کند.
هوش مصنوعی: هیچ ستاره‌ای از بلندی مقام او نمی‌تواند به درستی نزدیک شود یا پیوندی برقرار کند.
هوش مصنوعی: سلام و خوشامدگویی به مهمان عزیز. بیایید و در جمع ما حضور داشته باشید.
هوش مصنوعی: عظمت و شکوه دین بوالحسن عمرانی به خاطر نیکی‌ها و صفات خوب اوست که از ویژگی‌های الهی نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: آسمان نه به تدبیر انسان، بلکه به وسعت و بزرگی خود وجود دارد و خورشید هم به خاطر تصمیمات ما نمی‌تابد.
هوش مصنوعی: زمانی که قدرتی وجود نداشته باشد، روزها دیگر بر ما افزوده نمی‌شوند و وقتی که پرچمی نباشد، نوری هم برای روشنایی نخواهد بود.
هوش مصنوعی: ای تصاویری که سخاوت و generosity را نشان می‌دهید، قلم تو به نرمی و لطافت انگشت کرم، چهره را باز می‌کند و به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: همه دشمنانت به تو آسیب می‌زنند و همه دوستانت به تو افتخار می‌کنند.
هوش مصنوعی: دست تو درختی پر از گل و زیبایی است و بلبل با صدای خوشش در آن می‌خواند و قلم تو مانند وحی‌ای است که الهام‌بخش است.
هوش مصنوعی: آسمان همیشه به دنبال دستیابی به کمال است و از شوقی که دارد، بی‌پروا و بی‌مهابا قدم برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر مقام و منزلت کارفرما، تو هم وظیفه‌ات را به خوبی انجام بده.
هوش مصنوعی: بدخواه تو نقشه‌هایش را در پنهان آماده می‌کند و به خاطر حوادث ناگوار، مانند نی ناله و زاری می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مهرگان رسم عجم داشت به پای
جشن اوبود چو چشم اندربای
هر کجا در شدم از اول روز
با می اندر شدم و بر بط و نای
تامه روزه در آمیخت بدوی
[...]
پسری دیدم پوشیده قبای
گفتم او را که به نزدیک من آی
گفت من دیر بمانم نایم
گفتم او را که بیا ژاژ مخای
دیر کی مانی جایی که بود
[...]
باز چتر تو دهد فر همای
نور عدل تو سزد ظل خدای
ای نسیم لطفت عنبر سای
وی زلال کرمت جان افزای
همچو دست تو بگوهر پاشی
سر کلکت شده انگشت نمای
التفات نظرت مایۀ بخت
[...]
سکناتش به سکون راهنمای
روح را در کنف فضل خدای
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.