عادت طرح شعر آوردند
قومی از حرص و بخل گندهٔ خویش
نام حکمت همی نهند آنگاه
بر خرافات ژاژ ژندهٔ خویش
گرگ و خراز این لئیمان‌اند
همه دوزنده و درندهٔ خویش
انوری پس تو نیز یاد آور
طیرگیهای زهرخندهٔ خویش
پیش همچون خودی ز سیلی آز
سرک پیش درفکندهٔ خویش
شکر کن کین زمانش می‌بینی
خواجهٔ دیگران و بندهٔ خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به نقد جامعه‌ای می‌پردازد که به خاطر حرص و بخل عادت به دروغ‌گویی و خرافات دارند. او با اشاره به داشتن ظاهری زیبا و حقیقتی تلخ، از حیوانات مانند گرگ و خراز به عنوان نماد انسان‌های دورنگ استفاده می‌کند. در انتها، شاعر از این موضوع یادآوری می‌کند که باید قدردان این زمان بود، چرا که در آن شرایطی برتر از دیگران را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: گروهی به خاطر حرص و بخل خود، به سراغ شعر و ادبیات رفتند و این کار را به عادت خود تبدیل کردند.
هوش مصنوعی: مردم گاهی اوقات بر افکار و باورهای نامعقول و بی‌پایه خود نام حکمت می‌گذارند، در حالی که این تفکرات در واقع بی‌اساس و بی‌معنا هستند.
هوش مصنوعی: همه‌ٔ این گرگ‌ها و حیوانات درنده، نمایانگر انسان‌های بی‌رحم و فاسد هستند که فقط به دنبال منفعت خودند و به دیگران آسیب می‌زنند.
هوش مصنوعی: انوری، پس تو هم به خاطر داشته باش که شادی‌ها و خوشی‌های شاداب خود را به یاد بیاوری.
هوش مصنوعی: احساساتی که با برخوردها و تجربیات سخت به وجود می‌آیند، ما را به سمت درک بهتر خود و دنیای اطراف سوق می‌دهند. این برخوردها به ما کمک می‌کنند تا خود را بشناسیم و از طریق آنها به رشد و تعالی برسیم.
هوش مصنوعی: تشکر کن که این زمان را می‌بینی، در حالی که دیگران در حال خدمت به خواص خود هستند و تو در حال خدمت به خودت هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.