|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت تجربیات و هنر آموختن از زندگی اشاره دارد. گویا شاعر به افراد توصیه می‌کند که باید از سختی‌ها و چالش‌ها (جگر خوردن) عبور کنند و در کنار افراد باهوش و معنادار (کسانی که به صورت مانند خود بمانند) بنشینند. همچنین به شادابی و خوش‌گذرانی (مانند بردن پیام زنان و خوردن حلوا) دعوت می‌کند. به طور کلی، این شعر تلفیقی از سختی‌ها و لذت‌های زندگی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از همراهی با درد و رنج گذشت و در این مسیر به دانش و هنری دست پیدا کرد، می‌تواند با افتخار در جایگاه برجسته‌ای قرار گیرد و از دستاوردهای خود لذت ببرد.
هوش مصنوعی: نزدیک افرادی که ظاهری شبیه دیگران دارند، باید با آنها ارتباط برقرار کنی و با آنها گفتگو کنی.
هوش مصنوعی: پیام زن‌ها را به دیگران برسان و با لباسی زیبا و ظریف خود را بیارای. به شوخی و خنده بگذران و از شیرینی‌های خوشمزه لذت ببر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن کس که به صد خون جگر شد هنر آموخت
وز دور قمر گوبنشین خونِ جگر خور
پیغامِ زنان می‌بر و دیبایِ به زرپوش
یا مسخرگی می‌کن و حلوای شکرخور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.