|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر به تمجید و ارادت به ساحت یک معشوق یا شخصیت بزرگ اشاره دارد. او می‌گوید که خاک درگاه معشوق به قدری مقدس است که حتی سرمه چشم ولی (امام) شده است. این نشان‌دهنده‌ی احترام و جایگاه والای درگاه معشوق است. همچنین، شاعر از دستورات و حضوری که در این درگاه وجود دارد، صحبت می‌کند و به این مسئله اشاره دارد که باید مشخص شود که چه کسی اجازه دارد وارد شود یا باید خارج شود. در کل، این اشعار به عشق و ادب نسبت به شخصیتی بزرگ و مقدس اشاره دارد.
هوش مصنوعی: خاک دروازه‌ات آن‌قدر ارزشمند و زیبا شده که گویا سرمه‌ای برای چشمان ولیّ (امام) گردیده؛ زیرا پاهای او مدام بر روی این خاک ساییده می‌شود.
هوش مصنوعی: در برابر تو، بندگان و خادمان در انتظارند. باید دید که آیا اجازه می‌دهی کسی وارد شود یا اینکه باید در بیرون بماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.