|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده عمق درد و غم ناشی از عشق است. شاعر بیان می‌کند که رنج و غم عشق به جانش رسیده و فریادش به آسمان بلند شده است. هرچند که نمی‌تواند گلایه کند، اما دردش به زبانش می‌آید. او در این عشق امیدی نمی‌بیند و بارها آسیب دیده است. در هر جا که می‌رود، اندوه معشوق در دلش حاضر است. در نهایت، احساس می‌کند که این درد و رنج بسیار عمیق و جدی است.
هوش مصنوعی: درد و غم تو به حدی رسیده که تحمل آن برایم سخت و جانکاه شده است، به طوری که حس می‌کنم فریادهای من به آسمان می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگرچه از دل به زبان آمده است، اما نمی‌توان به خاطر آن از تو شکایت کرد.
هوش مصنوعی: در عشق تو، امیدی که داشتم، بارها به من زیان و خسارت رسانده است.
هوش مصنوعی: هر جا که قانون و قاعده بر من حاکم است، اندوه و غم تو هم در آنجا وجود دارد.
هوش مصنوعی: این آب از روی سر رد شده و این کارد به استخوان رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کار تو به آسمان رسیدست
عشقت به همه جهان رسیدست
اسب تو به مرغزار رفتست
مرغ تو به آشیان رسیدست
تو فتنه آخرالزمانی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.