دست در روزگار می‌نشود
پای عمر استوارمی‌نشود
شاهد خوب صورتست امل
در دل و دیده خوار می‌نشود
روز شادی چو راز گردونست
لاجرم آشکار می‌نشود
هیچ غم را کران نمی‌بینم
تا دو چشمم چهار می‌نشود
پای برجای نیست حاصل دهر
عشق از آن پایدار می‌نشود
هیچ امسال دیده‌ای هرگز
که دگر سال پار می‌نشود
پر شد از خون دل کنار زمین
واسمان دل‌فکار می‌نشود
شاد می‌زی که در عروسی دهر
رنگ چندین به کار می‌نشود
یک تسلیست وان تسلی آنک
مرگ در اختیار می‌نشود
خرم آن‌کس که نیست بر سر خاک
تا چنین خاکسار می‌نشود
انوری در میان این احوال
هیچکس بر کنار می‌نشود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ناپایداری و عدم ثبات زندگی انسان می‌پردازد. شاعر می‌گوید که در روزگار، هیچ چیزی ثابت و پایدار نیست و عمر نیز به همین شکل سپری می‌شود. او به زیبایی‌های ظاهری اشاره می‌کند که در دل و چشم‌ها همیشه پایدار نمی‌مانند و شادی‌های واقعی به راحتی قابل مشاهده نیستند. شاعر همچنین به غم و اندوهی که هیچ‌گاه از بین نمی‌رود و عشق که چرخه‌ای از ناپایداری است، اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که زندگی پر از تغییرات است و هیچ چیز مانند گذشته نمی‌شود. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که بهتر است آدمی از وابستگی به دنیا دور باشد تا از بار غم و اندوه رهایی یابد.
هوش مصنوعی: در زندگی، نمی‌توان به راحتی به دستاوردهای پایدار دست یافت؛ زیرا عمر ما همواره تحت تاثیر تغییرات و ناپایداری‌هایی است که در اطراف ما وجود دارد.
هوش مصنوعی: زیباییِ چهره‌ی دلپسند، آرزویی در دل و چشم است و هرگز در برابر آن بی‌احترامی نمی‌شود.
هوش مصنوعی: روز شادی مانند راز آسمان است، بنابراین روشن و آشکار نمی‌شود.
هوش مصنوعی: هیچ نگران نیست که انتهایی برایش ببینم، تا وقتی که چشمانم چهار برابر نشود.
هوش مصنوعی: عشق حقیقی نمی‌تواند بر روی یک پایه سست و ناپایدار استوار باشد و اگر بنا باشد که پایدار بماند، باید بر اساس یک بنیان محکم بنیاد شود.
هوش مصنوعی: هیچکس هرگز ندیده که سالی مثل سال گذشته تکرار شود.
هوش مصنوعی: کنار زمین و آسمان، دلی پر از درد و اندوه شده است که به دل‌فکار یعنی کسانی که به فکر دل دیگران هستند، نمی‌تواند توجه کند. حسرت و عواطف عمیق در اینجا احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: با شاد زندگی کن، چون در زندگی، رنگ‌ها و تجربه‌های مختلف به کار نمی‌آیند.
هوش مصنوعی: مرگ نوعی آرامش و اطمینان نیست که به راحتی در دسترس باشد.
هوش مصنوعی: خوشحال و سعادتمند است آن کسی که بر سر قبر و مزار کسی نمی‌رود؛ زیرا آن‌گاه که بر سر مزار شخصی می‌رود، ممکن است خود را به یاد مسائل و اندوه‌های او بیندازد و این باعث می‌شود که روح او به چنین یادآوری‌هایی دچار مشکل شود.
هوش مصنوعی: در این وضعیت، هیچکس نمی‌تواند از موقعیت خود کناره‌گیری کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ور یکی شد، هزار می‌نشود
به یکی گل بهار می‌نشود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.