|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از وجود یک شخص خاص صحبت می‌کند که تمام جهان او را تشکیل داده و میهمان زندگی‌اش بوده است. او به وفاداری و محبت آن شخص قسم می‌خورد، حتی اگر مشکلاتی برایش به وجود بیاورد. شاعر به زیبایی و خوبی‌های آن فرد اشاره می‌کند و از خداوند بابت وجود او سپاسگزاری می‌کند. همچنین به طالع و فال اشاره می‌کند که باعث جدایی یا آزار میان آنها شده است. در کل، شعر حس عمیق محبت و ناامیدی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: دیشب کسی که تمام دنیای ما را تزیین کرده بود، مهمان ما بود.
هوش مصنوعی: به جان ما سوگند می‌خورد، هرچند که بلاها و مشکلات زیادی بر ما وارد شده است.
هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌ها و خوبی‌ها از آن خداوند است، و ما نیز بخشی از این نعمت‌ها هستیم.
هوش مصنوعی: از سرنوشت نیک ما نشانه‌ای رسید که هرگز به ذهن‌مان خطور نمی‌کرد.
هوش مصنوعی: در میان ما نشسته بود و سپس به وجود آورنده آزار و تنش شد، همان کسی که در جمع ما حضور داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.