اثیر اخسیکتی
»
دیوان اشعار
»
رباعیات
»
شمارهٔ ۶۴ - گویند این دو بیت را در مرض موت گفته و لبیک حق را اجابت فرموده است:
چو از سوگ من باز گردند قومی
نهاده به خاک اندر اخسیکتی را
بیامرز یارب مر آن را که گوید:
بیامرز یارب مر اخسیکتی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از مرگ و سوگ خود سخن می‌گوید و به قوامی اشاره می‌کند که به یاد او بازمی‌گردند. او از خداوند درخواست می‌کند که آن کسی را که در این زمینه صحبت می‌کند، ببخشد و همچنین اخسیکتی (نمودی از حال خود) را مورد رحمت قرار دهد. در واقع این ابیات به غم و یادآوری معشوقی یا فردی عزیز پرداخته و درخواست عفو و رحمت دارند.
هوش مصنوعی: وقتی که گروهی از غم من بازگردند، یکی را که به خاک سپرده‌اند، به یاد خواهند آورد.
هوش مصنوعی: ای خدا، بخشش کن بر کسی که به تو می‌گوید: خدایا، بر فلانی که بد است، رحم کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.