گنجور

 
اثیر اخسیکتی

ز انبوهی جان و دل و ز کوکبه حسنت

آه من مسکین را، ره نیست بسوی تو

از جنت و از ماوی، ما را چه نشان پرسی

اینک لب و خال و خط وینک خم موی تو

 
sunny dark_mode