|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر بیان می‌کند که داشتن قدرت و ابزار تیز مانند شمشیر، زمانی فایده دارد که در دست افراد بزرگ و با لیاقت قرار گیرد. اگر این ابزار بی‌فایده به صورت نادرست استفاده شود، مانند آبی که در زمین ریخته می‌شود، هیچ سودی نخواهد داشت. در حقیقت، ارزش این ابزار به کارایی و حسن استفاده از آن بستگی دارد.
هوش مصنوعی: اگر کسی از جدیت و تیزی قیافه یا ویژگی‌هایش استفاده نکند، فایده‌ای ندارد؛ مانند بادگیر که نمی‌تواند کارآیی تیغی تیز را داشته باشد.
هوش مصنوعی: در دنیای امروز، به‌دلیل نادرستی‌ها و خیانت‌های بزرگان، دیگر نمی‌توان به راحتی به صداقت و درستی اعتماد کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بدین اندرون سال پنجاه نیز
بخورد و بورزید و بخشید چیز
شب تیره و زخم شمشیر تیز
ازین صعب تر چون بود رستخیز
مدان از ستاره بی‌او هیچ‌چیز
نه از چرخ و نه‌ز چار گوهر بنیز
چو غرشیده گشتی ز کین و ستیز
گرفتی ازو دیو راه گریز
ز بهر سبک رفتن اندر گریز
یک افکند درع و یکی تیغ تیز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.