آنی تو که حالِ دلِ نالان دانی
احوالِ دلِ شکسته‌بالان دانی
گر خوانمت از سینهٔ سوزان شنوی
ور دم نزنم زبانِ لالان دانی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آنی تو که حالِ دلِ نالان دانی
احوالِ دلِ شکسته‌بالان دانی
گر خوانمت از سینهٔ سوزان شنوی
ور دم نزنم زبانِ لالان دانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احساسات عمیق و دردناک خود اشاره می‌کند. او از آنی می‌خواهد که حال دل نالان و شکسته‌اش را درک کند. شاعر می‌گوید اگر او صدایش بزند، آن را می‌شنود و اگر هم سکوت کند، او می‌داند که در درون او چه می‌گذرد. در واقع، این اشعار بیانگر عمق احساسات و ارتباط انسانی است.
هوش مصنوعی: اگر تو حال دلِ کسی را که غمگین و نالان است می‌دانی، پس حتماً حال دلِ کسانی را که بال و پر شکسته دارند نیز می‌شناسی.
هوش مصنوعی: اگر از دل آتشین خود برایت صحبت کنم، می‌شنوی، و اگر یک کلمه هم نگویم، تو می‌دانی که چقدر درونم احساس درد و سکوت وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.