|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر احساس عمیق غم و بیتابی را نشان میدهد. شاعر از غم و دوری معشوق میگوید که باعث شکستن صبرش شده و او را به شدت آزار میدهد. شب تاریک و نبود همدم او را تنها و رنجور کرده است و از هجران میخواهد که این درد و تنهایی را پایان دهد.
هوش مصنوعی: ای غم، تو که باعث شدهای صبرم بشکند، بیتابی من را به نمایش گذاشتهای و از من دور شدهای.
هوش مصنوعی: در شب تاریک و بیسروصدا، وقتی که محبوبم دور است و هیچ کس ندارم که به من آرامش بدهد، باید تحمل کنم و دوری را چشیدهام، چون به تنهایی خودم عادت کردهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تو میخندی بهانهای یافتهای
در خانهٔ خود دام و دغل بافتهای
ای چشم فراز کرده چون مظلومان
در حیله و مکر موی بشکافتهای
ای غم همه سوی من عنان تافتهای
مانا که مرا زبون ترک یافتهای
آن روز مرا دو چشم تر سرخ نمود
بر خود که گلیم من سیه بافتهای
ای صبح ندانم که چه در یافته ای
مشکین قصب از بهر که بشکافته ای
خورشید عفاک الله از آنروز که گرم
بر تشنه لبان کربلا تافته ای
ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای
ور کوه رسیده پیش بشکافته ای
پرسم خبری بهر خدا راست بگوی
کز گمشده من چه خبر یافته ای
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.