|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان میکند که عشق، محور زندگی اوست و او تا زمانی که زنده است، به این عشق و درد مرتبط با آن ادامه میدهد. حال و هوای غمگینی دارد که با یادآوری دوست و همراهش، قلبش را میفشارد و در این حال، چشمش به دنبال ساقی است که شراب محبت را به او بدهد.
هوش مصنوعی: ما عاشق هستیم و دلمان در انتظار معشوق است. تا زمانی که جان در بدن داریم، با غم و شادی عشق زندگی میکنیم.
هوش مصنوعی: غم و اندوه مثل نقل و شیرینی است و دوستانی که در درد و سختی به همراهی میآیند، مانند مطربی هستند که با نالههای خود، صدای دلخراش مردم را به گوش میرسانند. چشمم مانند ساقی است که محبی در کنار من مینوشاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از جان منت فراغ اگر ایساقیست
تا جان بودم امیدواری باقیست
مشتاقم از آن، بدیدنت گستاخم
گستاخی من ز غایت مشتاقیست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.