گنجور

 
 
 
مجد همگر

هجرت چو به دست غصه بگذاشت مرا

کم بود کسی که زنده پنداشت مرا

در جان رمقی نبود و در تن لیکن

امید رخ تو زنده می داشت مرا

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه