|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نوعی ناتوانی در دیدن حقیقت و واقعیت‌ها اشاره دارد. او از کوری و عدم توانایی در درک افراد بد و نادرست سخن می‌گوید، اما زمانی که از دیگران می‌پرسد آیا توانایی دیدن دارند، شخص مقابل تأیید می‌کند که او نیز عیب‌ها و نقاط ضعف مردم را می‌بیند. در واقع، این شعر به انتقاد از رفتارهای ناپسند و عیوب انسان‌ها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: دیروز، به علت بی‌خبری و ناآگاهی، افرادی را دیدم که از کسانی با بی‌اخلاقی و بدی دوری می‌کنند و برعکس، افرادی که به فکر اصلاح و نیکی هستند را نیز مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: گفتم که آیا می‌توانی چیزی را ببینی؟ گفت بله، اما عیب دیگران را می‌بینم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.