|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف احساسات عمیق و تلاطم‌های درونی شاعر را نشان می‌دهد. او از جمعی صحبت می‌کند که احساسات و آرا آنها برانگیخته شده و در دل‌ها فریادی به وجود آمده است. همچنین، خبری از اشک چشم او به طبیعت می‌رسد و به ناگاه باران از آسمان می‌بارد. وعده‌ای به وصال در روز قیامت داده شده و شاعر از این موضوع به شدت گریه می‌کند. او در نهایت به مسئله مرگ و کشتن می‌پردازد و می‌گوید که هیچ‌کس نباید از جابر (ظالم) خواستار کشتن شود. به طور کلی، شعر بیانگر غم، تنش و تفکر عمیق درباره زندگی و قیامت است.
هوش مصنوعی: جمعیتی دوباره از این انجمن برپا شد، به طوری که صدای دل‌ها به فریاد درآمد.
هوش مصنوعی: چشم گریان ما خبر خود را به ابر رساند و به همین خاطر ابر به سرعت از روی دریا بالا آمد.
هوش مصنوعی: در روز قیامت قرار بود که به وصال محبوب برسم، اما از این فکر گریه‌ام گرفت که در آن روز، همه به تماشا خواهند ایستاد.
هوش مصنوعی: زمانی که وقت قتل من فرا رسیده، چه دلیلی برای به تعویق انداختن آن وجود دارد؟ کشتنی که نباید از کسی مثل جابر طلب شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.