|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به احساسات عمیق و پیچیده خود اشاره می‌کند. او از حس دل‌تنگی و تأخیر در عشق سخن می‌گوید و می‌خواهد که عشقش به او آسیب نرساند. همچنین به تضاد زندگی و مرگ در عشق اشاره کرده و از رنجی که در دل دارد، می‌گوید. شاعر به نوعی با غم و غصه‌ای که دارد، بر جراحت‌های درونی خود تأکید می‌کند، حتی اگر این جراحات در ظاهر پنهان باشند.
هوش مصنوعی: شاید این احساس در نهایت زمان بیشتری را از قلب من بگذرد، زیرا این درد و رنج همچون چیزی است که بر استخوان‌های من سنگینی می‌کند.
هوش مصنوعی: افراد بی‌خبر از تو، با وطن چه ارتباطی دارند؟ مانند پرنده‌ای که زندگی‌اش را فدای آزادی می‌کند، برایش جایگاه و آشیان اهمیتی ندارد.
هوش مصنوعی: علیرغم اینکه تو از من بهره‌برداری می‌کنی و به من آسیب می‌زنی، من با حسرت و حسد می‌سوزم. نمی‌دانم چه کسی به خاطر من از من پنهانی استفاده می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عالم که خوردنش همه غم باشد از جهان
بهتر ز جاهلی که نعیم جهان خورد
گرچه غذای جغد شود سینه تذرو
به زو همای اگرچه که او استخوان خورد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.