چون تو مولی کراست؟ چون تو دوست کجاست؟ هر چه دادی نشان است و آئین فرد است، آنچه یافتیم پیغام است و خلعت برجاست، نشانت بیقراری دل و غارت جان است و خلعت وصال در مشاهده جمال
روزی که سر از پرده برون خواهی کرد
دانم که زمانه را زبون خواهی کرد
گر زیب و جمال از این فزون خواهی کرد
یارب چه جگرهاست که خون خواهی کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و عاشقانه شاعر نسبت به محبوب اشاره دارد. شاعر از وجود محبوب به عنوان مولی و دوست یاد میکند و همه چیزهایی که یافته، نشانههای عشق و محبت اوست. ناراحتی و بیقراری دل، در پی دیدار معشوق، نشاندهندهی شدت احساسات اوست. در آخر، شاعر به روزی اشاره میکند که محبوب از پشت پرده بیرون خواهد آمد و از آن روز، زمانه را در تسخیر خود خواهد داشت. او به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره میکند و به درد و رنجی که در دل دارد، میپردازد.
هوش مصنوعی: چرا تو ولی و سرور ما هستی؟ چرا دوست تو در اینجا حضور ندارد؟ هر آنچه که به ما دادهای، نشانهای از شخصیت و مقام فردی است. آنچه که ما به دست آوردهایم، پیامی است و هدیهای بزرگ. نشانهی تو، بیقراری دل و دلبستگی به جان ماست و هدیهی وصال، در دیدن جمال تو نهفته است.
هوش مصنوعی: روزی که بخواهی از پنهان خارج شوی و خود را نمایان کنی، میدانم که زمانی که ظهور کنی، بر زمانه و اوضاع حاکم بر آن تسلط خواهی یافت.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی زیبایی و جذابیت را بیشتر از این افزایش دهی، ای خدا، چه دلهایی را برای این خواسته به درد خواهید آورد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.