گنجور

 
خیام

گر شاخ بقا ز بیخ بختت رسته‌ست

ور بر تن تو عمرْ لباسی چُست است

در خیمهٔ تن که سایبانی‌ست ترا

هان تکیه مکن که چارمیخش سست است

 
sunny dark_mode