اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۲

هجرانت بدان صفت [که] بگداخت مرا

جان نستد و رحم کرد، بنواخت مرا

چون دید رخ زرد و دل پر غم من

کآمد اجل و بدید و نشناخت مرا