اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۶۰

ای شمع هوای دلفروزی داری

شب زنده هم از برای روزی داری

تا صبح از آرزوی شیرین لب او

از گریه میاسای که سوزی داری