اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶۱

گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند

وز رنگ وجود بوی بر ما فکنند

وانگه چو منی دیر به دست آمده را

در شرط کرم هست که در پا فکنند