اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۰

حُسنی که گواه حسن معبود بود

چون حسن بتم زلطف موجود بود

رَو بر در او اَیاز می باش مُدام

تا عاقبت کار تو محمود بود