اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳

گر عشق زهر بدی ندوزد دهنت

از گفتن عشق برفروزد دهنت

زاوّل تو دهان خود به هفت آب بشوی

تا زآتش قهر او نسوزد دهنت