اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳۴

خوی خوش تو بهار و باغ تو بس است

علم و عملت چشم و چراغ تو بس است

ور زانک نعوذ بالله این وصف تو نیست

محرومی ازین صفات داغ تو بس است