اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۱۲

تا هست غم خودت نبخشایندت

تا با تو توی هست بننمایندت

تازن نکنی بیوه و فرزند یتیم

این در مزن ای دوست که نگشایندت